چگونه برنامه‌ریزی آموزشی بستر‌ساز سازمان یادگیرنده می‌شود؟

مقدمه

فرض کنید خانمی هستید که به مهمانی دعوت شدید، روز قبلش هم اسپری رنگ مویی خریدید. وسوسه می‌شوید برای مهمانی پیش ‌رو  از آن استفاده کنید. موهایتان مشکی ست و اسپری رنگ بلوند انتخاب کردید. رو به رو آینه می‌ایستی اول اسپری را تکان می‌دهی و سپس از فاصله دور اسپری را به موهایت می‌زنی. با خود زمزمه می‌کنی عجب رنگی شد. پس از آن به ارایش صورت می‌پردازی. لباس‌های مورد نظر را می‌پوشی عازم مهمانی می‌شوی. ساعتی از مهمانی نگذشته که رنگ‌هایی که اسپری کردی شرابه کنان روی صورتت میاد. اول با دستمال کاغذی پاک می‌کنی اما آنقدر شرابه‌ها شدیده که مجبوری می‌شوی کله مبارک را زیر شیرآب بگیری. حالا علاوه بر موها، آرایش صورتت نیز پاک می‌شود. آن مهمانی زهری بر وجودت می‌شود. از صاحب خانه باید سشوار بگیری و دوباره لوازم آرایشت را از کیفت دربیاوری . مجدد ارایش کنی. به علاوه آن باید مهمانان فوضولی که هی می‌پرسند چی بود؟ چرا این اتفاق افتاد؟ هم پاسخ بدهی. آنجاست که متوجه می‌شوی از اسپری رنگ مو هم نباید بدون آموزش بهره برد. آرایشگری پیدا می‌شود و می‌گوید:« از فیکساتور مو استفاده نکردی،  چنین اتفاقی  برایت افتاد .»

پس آموزش نقش حیاتی در زندگی امروز دارد و برای هر چیزی به آن محتاجیم. حالا در سازمان که جای خود دارد.

تعریف برنامه‌ریزی آموزشی

فیلیپ کومبز به نقل از صافی می‌گوید:« کاربرد تجزیه و تحلیل منطقی در آموزش به منظور افزایش کارآیی و تأثیر آن در رفع نیازهای کارکنان و دانشجویان.»

ایرج سلطانی در کتاب« تعامل نیازسنجی و اثر بخشی آموزش در سازمان‌های یادگیرنده» می‌گوید:«برنامه‌ریزی آموزشی از یک سو عبارت از فرآیند اتخاذ مجموعه‌ای از تصمیمات برای انجام اقدامات مربو به، امور آموزشی به منظور فراهم ساختن فرصت‌های یادگیری هرچه بیشتر برای گروه‌های فراگیر است و از سوی دیگر تربیت نیروی انسانی، مورد نیاز صنعت، کشاورزی و خدمات برای توسعه همه جانبه سازمان و کشور می‌باشد.»

فواید برنامه‌ریزی آموزشی در سازمان‌های یادگیرنده

-خلاقیت در سازمان‌ها حرف اول را می‌زند. برای آن باید از نیروهای جوان در سازمان غافل نشد.

-با سرمایه‌گذاری در نظام پویای برنامه‌ریزی آموزشی در هر سازمان سبب توازن و تعادل بین نیروی انسانی تربیت شده و نیاز بخش‌های مختلف خواهید شد.

-از ابزارهای مهم توسعه منابع انسانی در هر سازمان را می‌توان آموزش و تغییر نگرش به سبب آن بیان کرد.

-با آموزش می‌توان افراد را برای انجام کار تیمی تربیت کرد.

-ذهنیت فلسفی یکی از ابعاد آن جامعیت است.

ویژگی‌های سازمان یادگیرنده به نقل از پدلر

-استراتژی یادگیری

-آگاه سازی

-تبادلات درونی

-محیط یادگیری

-انعطاف در عطای پاداش

-یادگیری درونی

-نظارت بر محیط

-خودشکوفایی

-ساختار توانمند

-مسئولیت و کنترل

-سیاستگذاری مشارکتی

تفاوت بین سازمان سنتی و سازمان یادگیرنده

سبحانی نژاد و همکاران در کتاب« مبانی نظرب الگوی تحقق و سنجش سازمان یادگیرنده» چنین مطرح کرد:

-در سازمان سنتی چشم انداز سازمانی توسط مدیریت عالی فراهم می‌شود.  در سازمان یادگیرنده، چشم انداز مشترکی وجود دارد که می‌تواند از جاهای زیادی پدیدار گردد اما مدیریت عالی مسئولان اطمینان از وجود و تقویت این چشم انداز می‌باشد.

-در سازمان سنتی مدیریت عالی سازمان درباره نوع کاری که باید انجام شود و بقیه اقدامات سازمان بر اساس این نظرات تصمیم‌گیری می‌کند. در سازمان یادگیرنده تنظیم و تدوین عقاید و باورهای فردی و گروهی در تمامی سطوح سازمان انجام می‌گیرد.

-در سازمان سنتی هر شخص پاسخگوی مسئولیت‌های شغلی خود است و بر توسعه توانایی‌های فردی تأکید می‌شود. اما در سازمان یادگیرنده پرسنل مشاغل خود و نیز روش‌های سایز پرسنل را درک می‌کنند.

-در سازمان سنتی تضادها از طریق استفاده قدرت و نفوذ سلسله مراتب ساختاری حل می‌شود. سازمان یادگیرنده،  تضادها با استفاده از یادگیری مشارکتی و ادغام دیدگاه‌های متنوع پرسنل در کل سازمان حل می‌شود.

-درسازمان سنتی نقش رهبر ایجاد چشم‌انداز سازمانی تأمین پاداش یا تنبیه در جای مناسب و حفظ کنترل کلی بر فعالیت‌های کارمند است. در سازمان یادگیرنده نقش رهبر ایجاد چشم‌انداز مشترک، توانمندسازی پرسنل، بیان تعهدات و ترغیب تصمیم‌گیری مؤثر در سازمان با استفاده از سبک رهبری کاریزماتیک است.

نتیجه گیری

برنامه‌های آموزشی مدون یادگیری را در سازمان نهادینه خواهد کرد. برای اینکه یادگیری در سازمان عملی شود باید علمی برنامه‌ریزی آموزشی طراحی و اجرا شود.

✍🏻صدف پورمنصف

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *