فضیلت یک نام در تدریس

چند روز پیش یکی از خویشاوندان  به  رحمت خدا رفت. با کمال تعجب دیدم، در آگهی فوت (خانم)، نام کوچکش قید شده بود. در صورتی که  در کارت عروسی‌اش نام کوچکش را قید  نکرده بودند.  

مصداق این بیت از شیخ بهایی است؛

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید 

ورنه بر مزارش آب پاشیدن چه سود

در جایی دیگر ادیب برومند می‌گوید؛

در تعصب ميل كن بر انعطاف

 خويشتن را از تخاصم كن معاف

نه تعصب خوب و نه بى‏ غيرتى

 هست تعديلش ز نيكو سيرتى

استاد بزرگوار آقای دکتر قاسم شیرازی و خانم زینب سلیمانی در جزوه چاپی «شیوه‌های جدید تدریس و یادگیری» یکی از  جزئی‌ترین معیارهای تدریس خوب و ارتباط برقرار نمودن با فراگیر را دانستن نام کوچک و صدا کردن فرد به نام کوچکش مطرح کردند.

✍🏻صدف پورمنصف

 

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *