«مهربانی، زبانی ست که « لال» می تواند با آن سخن گوید و « کر» می تواند آن را بشنود و بفهمد.»
بدوی
مهربانی همان یک پسته ای ست که در دست برادرزاده ۳سالهام قرار دارد و موقع میل کردن، آن را نصف می کند دهان عمه و خودش می گذارد.
دکتر محمد حافظی نژاد در وبینار « هوش مصنوعی» در ۱شهریور -۱۴۰۲ گفت: «تکنولوژی تا قبل از هوش مصنوعی بی شعور بوده اما الان با هوش مصنوعی با شعور شده است.» سوال مطرح شده این است؛ آیا این شعور به درک مهربانی از خصایص یک انسان رسیده است؟
به نظر می رسد زبان تعلیم و تربیت امروز نباید از مهربانی جدا باشد. زبان تکنولوژی نرم نیست. مهربانی همان چوب معلم در عصر تکنولوژی اطلاعات ست. مزه آن را همه فراگیران باید بچشند. مهربانی شاید ناچیز شمرده شود اما با ارزش تلقی می شود. سخن مهر آمیز در جان آدمی ریشه می دواند. یک مثل عربی را تداعی می کند؛ « کسی که مهربانی می کارد، حق شناسی درو می کند.»
✍🏻صدف پورمنصف
آخرین دیدگاهها